Campertrippen in streek van Limousin: 31/10 tot 4/11
Van Orandour-sur-Glane naar Rochechouart, terug naar Limoges naar Nexon en Ford Châlucet tot meer van Saint-Pardoux
- Tot Oradaour-sur-Glane 764 km
- Totaal getoerd in de streek: 271 km
- Totaal afgelegd (ook heen en terug): 1.745 km
- Totaal diesel getankt: 193.29 liter voor 309.27 euro
- Totaal péages: 2 x 53.5 € = 107 €
- Heen en terug: 416 €
- Gemiddeld verbruik: 11,06 l/100 km
Net als u, trek ik er als camperaar graag op uit. Maar wat doe je op een 5-daagse tijdens het Allerheiligen en Allerzielen weekend? Het weer valt nog mee 9 à 10 graden overdag, ’s nachts zakt het kwik naar 4-6 graden. Het had gerust kouder kunnen zijn in deze periode van het jaar met vaak een eerste winterprik of het begin van de vorstperiode. De natuur ziet er prachtig uit: het zomers groen heeft plaats gemaakt voor geweldig winterse bladtinten van okergeel, groen, bruin, purper, … het doet me verlangen naar een boswandeling.
Allerheiligen doet mij ook terugdenken aan de gruwelen van oorlogen.
Zo kiemde het plan voor deze korte trip: het uitgemoorde dorp van Oradour-sur-Glane en de kraterinslag met wandeling Circuit de la Météorite en Le sentiere de l’ astroblème in Rochechouart. Omdat we naar de streek van Limosin gaan kun je niet voorbij een stadwandeling doorheen de belangrijkste stad aan de Vienne, Limoges. Wie Limoges zegt, zegt ook meteen de gelijknamige route die langs Châlus passeert en waar Richard-Coeur-de-Lion in 1199 stierf. Als je deze route volgt (vanuit Limoges) kom je langs 19 monumenten zoals het Chateau de Nexon en de ruïnes van Fort Châlucet. Is er nog tijd dan ligt op de terugweg nog het uitgestrekt meer van Saint-Pardoux , een 300 hectare groot met wandelpaden en fietspaden errond.
En zo heeft de trip zijn invulling. De navigatie rekent mooi uit dat het 764 km rijden is tot in Oradour, toch wel een flink stuk.
Reisverslag 5 daagse trip met camperplaatsen, parkings, stadsbezoek, museum, abdij, historische brug, astroblème, autoroute, meer (Lac), ruïnes en kastelen
De dag van vertrek op 31 oktober, zijn we vroeg uit de veren: 5u15 met als doel om 6u te vertrekken. Dit lukt ongeveer. Wellicht herken je dit: er is altijd wel oponthoud voor je vertrekt of die nacht sliep je niet te best en is het een moeilijke (trage) ochtend. Buiten is het na een nacht van regen, nu toch droog geworden. Ik rijd toch liever met droog weer, en dat is ook veiliger. Vooreerst rijden we een klein ommetje naar het tankstation en doen we de camper goed vol, daar de dieselprijzen in Frankrijk, jawel, zelfs nog hoger zijn dan bij ons in België. Aangezien dit een korte trip is met een beperkt aantal dagen kies ik voor de snelste route, en ja dat is met péage (tol). Maar door de korte tijdspanne van deze trip lijkt me dit de meest normale keuze: 5 dagen tripje waarvan telkens 1 dag op- en terugrijden. De heen- en terugreis alleen zal goed zijn voor meer dan 1750 km.
Vandaag zullen we iets meer dan 10 uur onderweg zijn, dit is inclusief de rustpauzes en een middagstop om te eten. Maar dit is eigenlijk toch te veel en mag niet je norm zijn. Op het einde begon de vermoeidheid ook wel te wegen. Maar ja, je bent jong (56) en je wilt wat . Wanneer ik dit opnieuw zou doen? Dan raad ik je zeker aan een (langere) tussenstop te nemen, bijvoorbeeld rond de 450 – 500 km. En de dag nadien het tweede deel tot je bestemming te rijden (250-300 km).
Voorbeelden van 3 dicht bij elkaar liggende tussenstops naar Limoges zijn bijvoorbeeld:
Tussenstop Saran: via A1 in Saran
- Allée Claude Bernard, 45770 Saran N47.95106, E1.87315
- Zijstraatje van Rue du Bourg
- Gratis parkeren op grind, 10 plaatsen recht tegenover asfalt parking school van Bourg
- Net ver van Sport Complex Salle Jean Moulin
- Aan de voordeur van grootstad Orleans
Of tussenstop 2 via A1 in Marcilly-en-Villette
- Rue de Lavoir, 45240 Marcilly-en-Villette, N47.76197, E2.02448
- Op het einde met kruispunt net voorbij Rue du Onze Novembre, aan het tennisplein
- Aan riviertje Le Bourillon, aan de rand van het bos
- Zeer rustig gelegen
Of tussenstop 3 via A1 in La Chapelle-Saint-Mesmin
- Chemin de Forneaux 1, 45380 La Chapelle-Saint-Mesmin – N47.88550, E1.83990
- Parking gelegen achter grijs gebouw met plat dak
- Schaduw tussen de bomen
- Op gras- en grindstroken
- Aan de Loire
- Aan het Nationaal natuurreservaat van Saint-Mesmin
Deze keer gebruik ik als navigatie programma Waze, gekend van de GPS die je rondom de files kan leiden. En die doet het ook wel goed. De aanwijzing zijn correct en ik kan ze goed op het scherm volgen met duidelijke richtlijnen en aanwijzingen. Op de Parijse ring, stuurt Waze me via de Periferique Sud en, de files nagelaten, gaat dit ook vrij vlot. Waze kent geen campers of motorhomes in zijn instellingen, alleen auto’s. Daardoor is je reistijd ook steevast onjuist. Wat ik het meeste mis is een detailscherm bij het afslaan of als je dient voor te sorteren op een ander rijstrook: er worden geen vakken aangegeven op het scherm (2 vakken naar rechts) zoals bijvoorbeeld Google Maps dat wel doet.
Kies je de gratis routeplanner Via Michelin, dan kan je ook de kosten van brandstof en tolkosten vooraf laten berekenen. Ook hier alweer …bij benadering: dit omdat je in Via Michelin alleen autotypes kunt aanduiden maar geen motorhomes. Zo zou volgens Via Michelin de péage op 46 € uitkomen, in werkelijkheid betaalde ik 54,60 € (of + 25%)(enkele reis).
Zijn we met droog weder vertrokken dan begint het vanaf Orléans stevig te regenen tot in Vierzon en rijd ik natuurlijk met een aangepaste, lagere snelheid. Op vele stroken naar deze bestemming, ook al zijn het autostrades, is de snelheid vaak beperkt tot 110 km/uur en in drukte centra tot zelfs 90 km/uur, hou je eraan!
Daarna werd het terug droger tot op de plaats van onze bestemming waar het weer ook een stuk milder was. De muts die ik deze morgen nog ophad heb ik nu niet nodig en voor een sjaaltje is het ook te zacht geworden.
Je gaat de A20 af voorbij Limoges. Na wat kronkelwegen, die je zo’n 20 km vanaf de autostrade moet volgen, en de wel om bekende Franse ronde punten, ziet je reeds aanwijzingen naar Oradour-sur-Glane. De weg er naartoe spreekt voor zich, je hoeft eigenlijk maar de bordjes van Oradour-sur-Glane te volgen de je voorbij/tot aan het museum Centre de la Mémoire leiden. Het is nu 16u45 geworden, het museum is nog open tot 18:00 uur. Te kort voor een degelijk bezoek. Achteraf blijft dat er geen bezoek na 16 u nog wordt toegelaten.
We besluiten om naar de parkeerplaats te rijden en morgen pas een bezoek te brengen aan het museum, ook om nog zeker te zijn van een vrije overnachtingsplaats te kunnen vinden op de plaats die ik in gedachten heb. Ook mijn maag heeft wel trek in iets lekkers.
De parking die we zoeken is makkelijk te vinden -> volg de bordjes met Air de Repos en je komt er zo aan in Rue du Stade aan de twee plaatselijke voetbalpleinen. Bij mijn aankomst staan er zo’n 8-tal campers van de in theorie 27 plaatsen. Bijna alle vakken zijn hellend. Hoe dichter bij de bocht hoe sterker de hellingen zijn.
Ik begin eerst met de keggen te leggen. Door de grootte van de helling neem ik mijn grootste (hoogste) keggen om de camper waterpas te krijgen. Na een dag auto zitten besluiten we om nog even de benen te strekken en een wandeling te maken naar het dorp. Het dorp op zich halen we niet maar wel een pas geopende bakkerszaak. Openingsuren van 7:00 tot 19:00 uur. We lopen even binnen en kopen een klein broodje voor morgenochtend. Zo moet ik morgen niet in pyjama op pad . Kunt u dit ook snijden mevrouw? Jazeker, kostprijs voor het broodje: 0.95 cent.
Parkeerplaats & overnachten Aire de Repos aan Stade Marcel Lavergne
Rue du Stade, 87520 Oradour-sur-Glane
27 plaatsen
N45.93570, E1.02472
Het was rond 6 uur dat ik de eerste keer wakker werd in Oradour aan de rivier de Glane, gewekt door het gekletter van de striemende regen. Het weer is wel écht paraat voor deze herdenkingsdag van 1 November! Rond 8 uur zijn we opgestaan om op ons gemakje het toilet te doen en te genieten van een uitgebreid ontbijt. Aangezien ik zelf de boodschappen heb gedaan is alles aanwezig waar ik zit in heb . Starten doen we met een kop koffie en het optrekken van de verduistering. Mijn Franse lawaaierig buur, dertigers met twee kinderen, zijn er nog altijd, maar er zijn ook wel al ruim wat campers op pad vertrokken. Het gepensioneerd Belgisch koppel uit Hasselt zijn ook reeds vertrokken, zij waren op weg naar Portugal en maakten hier een tussenstop, grr… jaja, jaloers ben ik jazeker.. wie wil die niet volgen? Ook het Duits koppel met hun grote hond en hun chique ruime Concorde zijn reeds vertrokken.
Maar wij hadden geen haast, het museum Centre de la Mémoire is toch pas om 9 uur geopend. Het is ondertussen 9u15 geworden en terwijl het buiten even rustiger weer was geworden, begint het opnieuw serieus door te regenen. We besluiten om nog een half uurtje te wachten vooraleer te vertrekken in de striemende regen.
We vertrekken te voet vanaf de parking, Rue du Stade via het centrum naar het museum, dit is een wandeling van amper 10-15 minuutjes. Ga vanaf de parking naar beneden voorbij het voetbalstadium naar Rue de L’ Europe, dan voorbij het plein Rue du 19 Mars 1962 en dan via Rue de la Lande naar het centrum met het gemeentehuis en de hoofdstraat met een hotel, bankautomaat, bakker en de huidige in gebruik zijnde kerk.
De ingang van het museum ligt een beetje in een dal, dus zien we het van veraf liggen met zijn roestbruin ijzeren panelen. Het bewaarde dorp kun je alleen bereiken via de ingang van het museum, je moet dus binnengaan in het museum maar kunt dan verder wandelen met gratis toegang tot in het bewaarde dorp. Vooraleer je het dorp zal betreden wordt er om stilte gevraagd.
Niets is passender bij deze mooie bewaarde ruïnes. Het betreden van de ruïnes was voor mij een heel bijzondere ervaring en wat het met je doet is wellicht voor iedereen verschillend. Het mooie aan deze ruïnes uit de jaren veertig is dat het ruimte laat voor verbeelding. Bepaalde dingen herken ik nog van de tijd van de jaren zestig van mijn grootmoeder zaliger. Wanneer je de ruïnes van de kerk binnen wandelt probeer je je voor te stellen hoe het moet geweest zijn om er levend in te worden verbrandt, de dood voor ogen te moeten zien, en dit samen met je krijsend en schreeuwend kind in je armen.
Ook al ben je de landingsstranden van Normandië gaan bezoeken, een bezoek aan dit dorp moet je er echt aan toevoegen: de uitgebrande auto, de Renault garage, de tramsporen door het dorp met spoorwisselaar, het postkantoor van toen, het gemeenteschooltje, de plaatselijke kerk, de elektriciteit verdelers zoals het toen in die tijd was, de dokterspraktijk, het mémorial, de gedenkzuil, de muur met meer dan 600 foto’s van de martelaren, …
Na dit aangrijpend bezoek springen op de terugweg nog even binnen bij de plaatselijke bakker: een Frans stokbrood met 2 croissants (3,25 €). Op de terugweg naar de camper komen de paraplu’s goed van pas, het lukt niet om met een droge broek aan te komen bij de camper. Het is ondertussen 12u15 geworden, tijd voor het middagmaal en wat na babbelen over de ervaring en het gevoel dat overheerst na dit martelaren bezoek. Na dit middagmaal en de afwas is het 13:00 geworden en het regent nog steeds. Tijd om de keggen van onder de camper te halen en te vertrekken naar het kasteel van Rochechouart zo’n 20 km verder af van Oradour.
De weg leidt ons via enkele dorpjes (maximum 50 km/uur) naar Rochechouart, de stad van de kunst, gelegen op 240 meter boven de zeespiegel. We parkeren ons op het plein naast het gemeentehuis met uitzicht vanuit de camper op het majestueuze kasteel dat goed onderhouden lijkt.
In het kasteel zijn de middeleeuwse stijl (met de donjon en de ophaalbrug) en de renaissancestijl (met de verblijfsgebouwen en de binnenplaats) met elkaar verenigt. Sinds 1985 is het kasteel een museum geworden van hedendaagse kunst. Dit laatste kan mij minder aanspreken maar we gaan toch een kijkje nemen op het binnenplein met zijn gedraaide pilaren waar het kasteel om bekend is. Wil je binnen de hedendaagse kunst bekijken dan betaal je 4€/entree/persoon. Vanop het binnenplein heb je een mooi uitzicht op de omgeving en het lager gelegen dal.
Maar wij waren niet naar hier gekomen voor de kunst in het kasteel maar voor de inslag van de astroïde te zien, 200 miljoen jaren geleden. Het plan was om de wandeling van 12,4 km te doen, het Circuit de la Météorite. Wanneer je rechts naar beneden het 1914-18 monument gaat, zie je inderdaad een bord van de Haute-Vienne met pijltjes voor deze wandeling. Volg je die dan vind je daarna nergens nog aanwijzingen. Wellicht heb je hiervoor een wandelplan nodig van het toerismebureau, maar op deze Feestdag van 1 november is dit gesloten.
Ga je links beneden van ditzelfde monument, dichter bij het kasteel, dan vind je een bord met de wandeling: Le Sentiere de l’Astroblème. Deze wandeling is leuk om te doen, weliswaar kort, maar goed aangeduid en onderweg met extra informatieve borden met teksten in het Frans en Engels. De wandeling bestaat uit 9 trefpunten en je kan de wandeling nog 1,5 kilometer uitbreiden met Le Sentier de l’Etang die je brengt naar het 7 hectare grote meer van Boischenu en terug. Gewoon doen. Een deel van de site van het astroblème (50 ha) werd in 2008 geclassificeerd. Het is dus beschermd. Het is daarom verboden om de kleinste steen op te rapen.
Rond 16u30 staan we terug op het plein aan het kasteel en besluiten nog even naar het centrum van Rochechouart te wandelen voor zoek naar een bakkerij voor morgenvroeg eventueel. In dit dorp kan je alle soorten zaken terugvinden, tot vier verschillende bakkerszaken aan toe, en nog twee die niet meer actief waren. Het is ondertussen 17u30 als we besluiten terug te keren naar het plein en de camper voor het avondmaal, een douche en hopelijk een goede nachtrust.
Parkeerplaats & overnachten Chateau De Rochechouart
Place du Château, 87600 Rochechouart
Plein aan kasteel & gemeentehuis
N45.824167, O0.781667
We hebben goed geslapen, wat een rust op dit plein. Misschien hadden we geluk omdat het een feestdag was? Het heeft gisterenavond nog uren geregend maar voor vandaag en morgen zou het droog en zonnig weer moeten worden. Vandaag is een bezoek gepland aan de grootste winkelstad in deze buurt: Limoges. We doen dit vandaag vrijdag, omdat we gelezen hebben dat op zaterdagnamiddag vele winkels zijn gesloten.
Voor ontbijt zijn het vandaag sandwiches. Het is 10 uur als we klaar zijn voor vertrek naar Limoges dat gelegen is op minder dan 50 km van Rochechouart. We zouden een deel van de Route Richard Coeur de Lion kunnen volgen, maar dan doen we niet. We kiezen voor de kortste en snelste weg naar Limoges. Aangezien we een citytrip plannen, lees stadswandeling; willen we profiteren van het betere en mooie weer om door deze stad te wandelen. Een route rijden kunnen we altijd, ook bij slecht weer.
Ik had 4 parkings voorzien voor deze trip maar ik gok op deze niet te ver uit het centrum en dicht bij de Vienna, de parking in Rue Victor Duruy 16. Bij aankomst staan er reeds 4 motorhomes geparkeerd zodoende moet ik mij een beetje aanpassen en parkeer ik mij achterstevoren, niet ver van de roeiclub Club Nautique de Limoges, gelegen aan de N520 (Rue du Port de Naveix) en schuin over de porseleinwinkel Royal Limoges.
Limoges is de stad van het porselein. Aan de overkant van de straat kun je al beginnen met een bezoek aan het museum van het porselein. Later op de dag wil ik absoluut de Boulevard Blanc met zijn porseleinwinkels zien, maar ook buiten de stad kan je porselein gaan bekijken in bijvoorbeeld galerijen van 1000 m².
Voor de jongere generatie: een porselein service (borden, tassen, ondertassen) was vroeger (en nu) de top. Veel ouders en grootouders spaarden vroeger jarenlang een porselein ‘zondags-service’ voor hun kind of kleinkind die dit cadeau kregen op hun trouwdag. De referentiestraat bij uitstek voor porselein is in Limoges de Boulevard Louis Blanc.
Vanaf de mobilhomeparking ga je richting de historische brug Pont Sint-Etienne, zo’n 500 meter van de parking. Je kan ze oversteken of niet, aan jou de keuze. We gingen erover, de oevers van de Vienna volgend en dan via Pont Martal kwamen we terug om de drukke baan over te gaan op zoek naar het Office van Toerisme in de Boulevard de Fleurus 12.
Parkeerplaats voor stadsbezoek aan de porseleinwinkel Royal Limoges
Parking in Rue Victor Duruy 16, 87000 Limoges - geen overnachting!
Zijstraat van Rue du Port du Naveix, ligt naast de drukke baan
Dichtbij de rivier Vienne en Club Nautique de Limoges
Dichtbij Pont Saint-Etienne
Smalle parkeerstroken max. 5 meter lengte
N45.831285,E1.273723
Hoe je ook wandelt, Limoges is een nette stad met veel aandacht voor verkeersvrije straten en pleinen, gekoppeld aan cultuur en historiek en regelmatig aangeduid met informatieve borden. Top ! De stad is ingedeeld in 2 grote sectoren en wij bezochten ze allebei gaande van de Kathedraal en de Abdij met zijn botanische tuinen tot de straat van porselein en beenhouwers.
Met de wandelkaart van het bureau van toerisme kan je o.a zien:
In La Ville Haute:
- Lycée Gay-Lussac
- L’église Saint-Pierre-du-Queryroix
- Place de la République
- Rue Jean-Jaurès
- Rue du Consulat
- Cour de Temple
- Eglise Saint-Michel-des-Lions
- Place du Présidial
- Fontain des Barres
- Place Denis-Dussoubs
- Museé national Adrien-Dubouché
- Jardin d’Orsay
- Place d’Aine
- Place de la Motte
- Quartier de la Boucherie
- Chapelle Saint-Aurélien
- Bibliothèque Francophone mulitmedia
- Hotel de Ville
- Maison du Peuple
- Pavillon de Verdurier
En in La Cité :
- Cathédrale Saint-Etienne
- Souterrain de la Règle
- Musée des Beaux-ArtsµJardin de l’Evêche
- Cité des Métierz et des Arts
- Rue du Rajat
- Pont Saint-Etienne
- Bords de Vienne
- Fours des Casseaux
- Maison du Marcéchal Jourdan
- Portail Saint-Jean
- Musée de la Résistance
- Place Jourdan
- Gare des Bénédictins
- Champ-de-Juillet
Rond 16:00 uur besluiten we de stadwandeling te stoppen en terug te keren naar onze camperplaats. Waar gaan we nu heen? Na het bezoek aan Limoges zouden we graag eens over 220 volt elektriciteit kunnen beschikken. We zouden eens frietjes met biefstuk willen uitproberen met de air-fryer die we hebben meegenomen. De dichtstbijzijnde camperplaats die hieraan voldoet is Saint-Laurent-sur-Gorre. Dit is op pakweg 35 minuten rijden van Limoges.
Ik had het liever dichterbij gezien, maar soms heb je nu éénmaal geen keus. De camperparking van Saint-Laurent-sur-Gorre voldoet aan alle eisen: moeilijk te vinden, op een boogscheut een vijver en aan de rivier La Gorre, midden in een stuk bos. Super rustig. Het goede nieuws: alles werk: 2 € om de watertank met 100 liter vol te gooien en 2 € voor elektriciteit. Voor hoelang is nogal onduidelijk door de verschillende gehanteerde tarieven die worden aangeduid voor 2 €: 1 uur, 2 uur, 4 uur, 6 uur of 24 uur. Nu, dat maakt ons niet uit als we maar deze avond maar van onze biefstuk met frieten kunnen genieten en dat is gelukt. Yes!
Van juni tot september kan je hier ook voor 6 € de douches en toiletten gebruiken.
De camperplaatsen in Saint-Laurent-sur-Gorre zijn niet verhard, het is gewoon een soort dun begroeid grasveld tussen de bomen, op de achtergrond een visvijver. Super idyllisch maar wel onder voorbehoud. Bij nat weer of winterse omstandigheden kun je hier wel in de problemen geraken. Het is wel effen zoeken maar je moet zijn op nummer zeven. Aangezien de ondergrond enkel bestaat uit bladeren en gras op een vettige aarde moet je wel uitkijken waar te parkeren. Je staat tussen de eikenbomen, dus af en toe klettert er wat op het dak.
Deze parking wordt onderhouden door de gemeente. Het servicestation werkt perfect. Elektriciteit koste uiteindelijk 2 € voor 6 uur. Er is een gebouw met douches maar deze periode is alles gesloten, open van juni tot en met september. Wellicht open voor de zomergasten die aan een klein strandje bij de vijver kunnen genieten?
Parkeerplaats & overnachten in Saint-Laurent-sur-Gorre
Camperplaats Avenue Léon Dunand 7, 87310 Saint-Laurent-sur-Gorre
20 plaatsen op gras (zand
2 € voor water of 2 € voor 6 uur stroom
Dichtbij vijver dat gevoed wordt door rivier La Gorre
N45.765202,E0.956411
Rustiger dan op de camperplaats van Saint-Laurent-sur-Gorre kun je wellicht niet slapen: één woord: zalig!. De enige buren zijn al vertrokken als ik wakker wordt rondom 8. Het is amper 6° in de camper dus zet ik de Truma verwarming aan en kruip terug in bed. Na, toch een hele tijd, blijkt het nog altijd maar 11° te zijn. Uiteindelijk raken we naar ietwat een uur aan 16°. Waarom is het dan zou koud deze morgen? Of komt dit omdat we zo dicht bij het water (vijver) staan? Pas twee uur later merken we waarom… het dakvenster stond nog open. Marina kan tevreden zijn: de camper is deze nacht goed verlucht .
We maken nog een wandeling in de buurt en rond de vijver met zijn fitnessparcours. Het is 13:00 uur als we op pad gaan om een deel te doen van de Route Richard-Coeur-de-Lion, ontstaan in 1984. Het eerste dichtstbij zijnde kasteel is dit van Nexon, op 29 km van onze parking.
In Nexon kan je voor de kerk en aan het kasteel op het plein met de camper parkeren. Het kasteel is dicht maar we zijn er niet alleen. Samen met nog een 4-tal koppels en kinderen lopen we rond in het kleine park rond het kasteel met zijn paardenweiden en stallen.
We trekken nog eens zo’n 25 km verder op de Route Richard-Coeur-de-Lion naar de ruïnes van het Fort van Châlucet, een van de belangrijkste erfgoedlocaties van de gebieden Haute-Vienne en Limousin. Je volgt dan de D17, super mooi om te doen als je niet meer weegt dan 3,5 Ton. De wegen zijn niet breder dan anderhalve keer de camper, dus je moet vaak aan de kant bij een brede tegenligger.
Onderweg staan er inderdaad af en toe borden die je er op wijzen dat je de route volgt. Maar zonder navigatie en een goede voorbereiding is het toch lastig om deze monumentenroute te volgen. De borden van de route zijn beperkt. Ook zijn er nergens aanwijzingen dat je op de bestemming bent aangekomen van monument x of waar je voor de Route Richard-Coeur-de-Lion kunt parkeren. Ook al zien we het Fort van Châlucet op de heuvel liggen wij misten de enige daarvoor geschikte parking in de buurt.
Het is ondertussen prachtig, zonnig herfstweer geworden en 14°. Met onze wandelschoenen aan beginnen we aan het bezoek. In tegenstelling tot het kasteel van Nexon is deze ruïne zeer druk bezocht. We zien vele ouders met hun kinderen en met smartphone of tablet de QR-codes inlezen met tekst en uitleg over de ruïne. Zo zijn er meer dan 17 bordjes met uitleg over het fort. Gemiddeld duurt een bezoek aan dit fort één tot anderhalf uur. Wil je alle QR-codes beluisteren dan ben je 2,5 uur in de weer.
Terug aangekomen aan de camper maken we ons klaar voor het laatste doel van deze dag, het meer van Saint-Pardoux, op 40 km van deze ruïnes en richting huiswaarts, even voorbij Limoges. Dankzij het gebruik van de coördinaten brengt de gps me juist aan de ingang in Razes (er zijn 3 verschillende ingangen): in het eerste gebouw bevindt zich o.a. het office van toerisme en beginnen er 3 fietstochten langs het meer naar Limoges. Bij het oprijden van het domein volg je gewoon de camperborden die je helemaal tot achteraan tegen het meer zullen brengen.
De parking is verlicht, heeft camera bewaking maar is ook zeer glibberig: de ondergrond is een mengeling van grote kiezels met zware grond. Bij nat weer kijk je dus best uit. Er is een servicestation voorzien met loospunt. Wil je water en/of elektriciteit dan heb je jetons nodig. Die kan je halen aan de ingang. Dit keer is het beter geregeld: de jetons kan je uit een automaat halen, het bureau hoeft dus niet open te zijn. Je kan 1 jeton krijgen voor 4 €, goed voor 100 liter water en slechts 55 minuten aan elektriciteit…vrij prijzig. Maar hiervoor sta je wel aan een prachtig meer.
Na aankomst doen we nog een toertje (wandeling) rondom het meer, zijn overdekt zwembad, het openlucht zwembad met glijbanen, het avonturenpark, de waterfietsen, de zeilbootjes, enzoverder. Op 3 november is het hier heel rustig maar aan het aantal voorziene auto-parkeerplaatsen kun je afleiden dat het hier in het zomerseizoen wel erg druk zal zijn. Mede aan deze kant van het meer er een strandstrook is voorzien.
De avond begint te vallen en we keren terug naar de camper voor een avondmaal, douche en een verslag van de dag vooraleer onder de dekens te kruipen. Deze avond ga ik op tijd slapen want morgen staat toch een rit van pakweg 10 uur te wachten richting huiswaarts.
Parkeerplaats & overnachten aan Lac Saint-Pardoux
Lac Saint-Pardoux, Santrop 87640 Razes
Parkeerplaats langs de D44A3, ingang via 87640 Razes
30 plaatsen
Op 100 meter van Maison du Lac Saint-Pardoux
Op 100 meter van Abre & Aventure park
N46.033901,E1.297690
Vandaag is het de terugkeer dag. Dit houdt in een 10-tal uren autorijden naar huis toe: de drukte van het einde van de vakantie, pauzes en files (vertragingen) meegerekend. Daarom heb ik me ook deze morgen lekker goed uitgeslapen. Het is belangrijk om uitgerust en fit aan deze terugreis te beginnen. Ik heb ook geen haast om te vertrekken. Voor mij is het oké om ergens tussen 20:00 en 24:00 uur thuis te komen, ook al zal de wekker me maandagochtend om 5u20 wakker maken.
Conclusie?
Vijf dagen is kort om een trip te maken van + 700 km van huis, maar al bij al heb ik écht toch wel kunnen genieten. Ideaal is natuurlijk om meer tijd te hebben en langer de streek van Limousin te kunnen verkennen. Zo was er bijvoorbeeld geen tijd genoeg om de 180 km lange Route Richard Coeur de Lion te doen en zijn 19 bezienswaardigheden te bezoeken (we deden er drie van).
Op de meeste camperparkings was er voldoende plaats, maar de service (water tanken, lozen, stroom, ..) was vaak ondermaats of gebrekkig of uit dienst. Maar uiteindelijk vind je wel altijd een plek om te tanken en/of te lozen. Ik hanteer altijd het principe: tanken of lozen? Altijd doen als het kan.
De streek, de mensen, de dorpjes ….leuk, mooi en rustig. Of met andere woorden Richard? Mijn leeuwenhart zegt het ook: naar Haute-Vienne in Limousin, komen we zeker nog eens terug