Bij het ombouwen van bestelwagens is de binnenhoogte of stahoogte een belangrijk element in de camperbouw. De verhoogde daken zijn essentieel om tot een stahoogte te komen, vooral bij campers en busjes. De maten van verhoogde daken variëren per fabrikant en model, maar grofweg worden ze ingedeeld in drie categorieën: H1, H2 en H3. Voor de campersector zijn vooral H2 en H3 van belang. De L2H2 is de meest voorkomende campervan met een middelhoog dak en een stahoogte van 180 tot 195 cm. Daarnaast is er nog de L3H3 of L4H3 met een extra verhoogd (super hoog) dak die goed is voor een binnenhoogte van 210 tot 230 cm. Dit type wordt vaak gebruikt om een hefbed in het plafond in te werken, of vooraan of achteraan in het voertuig.
Een H3 wordt beschouwd als een super high top, terwijl een H2 wordt beschouwd als een high top. Bij busjes en campers komen H2 en H3 het vaakst voor. De exacte hoogte kan verschillen van auto- tot autofabrikant, zo heb je in een Ford Transit H2 sowieso standaard meer stahoogte dan een H2 Fiat Ducato (Stellantis) type.
Niet alle “verhoogde daken zijn “af” fabriek verhoogd geworden tot een H3 standaard. Sommige camperbouwers zoals Westfalia op de Ford Nugget ontwikkelden zelf een verhoogde soort “kap” op het dak.
Wat zijn de nadelen van een bestelwagen met hoog dak?
-
- Het belangrijkste nadeel is de toegenomen totale hoogte , die de toegang tot gebieden (parkings) met een lage doorrijhoogte, zoals parkeergarages of tunnels, kan beperken. Of denk maar aan die vervelende hoogtebalken die ze in steden toepassen.
- Door de hoger hoogte vangt het voertuig meer wind, meer windweerstand betekend vaak ook een hoger verbruik.